Na początku coachingu zwinnego uczenia się

Na początku coachingu zwinnego uczenia się z nowym uczniem wszystko jest dla niego/niej nowe. Jak ustalić cele uczenia się? Jakie materiały i formaty są odpowiednie dla mojego celu edukacyjnego? Jak mogę się zmotywować? Jak radzić sobie z przeszkodami?

Szczególnie w tym czasie ważne jest ustalenie kilku warunków ramowych, które odciążą uczącego się w innych obszarach, tak aby mógł/mogła skoncentrować się na tym, co najważniejsze – na rzeczywistym procesie uczenia się. Ramy, które określamy dla zwinnego coachingu uczenia się z niedoświadczonymi jeszcze uczniami, to długość sprintu. Upewniliśmy się, że jest wystarczająco dużo czasu na rozwój rutyny i że uczeń może również radzić sobie z własnymi stylami i procesami uczenia się (Gehlen-Baum & Illi, 2019).

Korekty w trakcie procesu

Im dłużej uczeń zajmuje się sprintem zwinnego uczenia się i związaną z nim autorefleksją, tym większą swobodę rozwija ona/ona i ich trener zwinnego uczenia się. Po ustaleniu strategii uczenia się uczący się rozumie, że zmiana w jego7jej zachowaniu zwykle powoduje również zmiany w jego/jej procesie uczenia się i można wtedy zacząć trochę eksperymentować z długością sprintu. W rzeczywistości zachęcamy uczniów do tego, ponieważ ogólne eksperymentowanie jest kluczowym elementem procesu zwinnego. Być może po pewnym czasie uczący się widzi sens w skróceniu sprintu nauki z trzech miesięcy do zaledwie 4 tygodni, aby zobaczyć, jak wpływa to na jego/jej motywację lub dyscyplinę. Należy oczywiście zauważyć, że cele uczenia się na 4 tygodnie nie mogą być tak duże jak na 3 miesiące i że liczba celów uczenia się również powinna zostać ponownie przeanalizowana.

Przechodzenie do bardziej skoncentrowanego na uczniu trybu

Kolejną zmianą, która może być pomocna dla uczącego się po pewnym czasie, nie jest już praca ze stałym sprintem uczenia się, ale dostosowanie okresu uczenia się do celu. Oznacza to, że sprint uczenia się nie jest zdefiniowany z góry, ale uczeń proaktywnie zgłasza się do swojego zwinnego trenera uczenia się po zakończeniu celu (lub za pośrednictwem wiadomości na platformie edukacyjnej). Polecamy to podejście uczniom, którzy już:

• potrafią samodzielnie realizować cele uczenia się
• pomyślnie zrealizowali niektóre cele edukacyjne
• potrafią samodzielnie zastanowić się nad zmianami w procesie uczenia się
• są w stanie podać realistyczne oszacowanie wymaganego czasu
• są w stanie zmotywować się do nauki nawet w trudnych fazach
• są w stanie priorytetowo traktować naukę jako taką.

Niezależnie od długości sprintu, uczeń może poświęcić czas, który uzna za odpowiedni na dany temat i regularnie oceniać, czy chciałby zagłębić się głębiej, czy mniej – bez pracy pod presją czasu lub poczucia, że ​​musi trochę poczekać. Przy takim podejściu sensowne jest obserwowanie, jak długo uczeń ostatecznie potrzebuje na osiągnięcie celu uczenia się w retrospekcji, aby również tutaj móc regularnie dostosowywać strategię. Ponadto zalecamy, aby trenerzy uczenia się utrzymywali kontakt z uczniem, zwłaszcza w fazie przejściowej, w celu zakwestionowania postępów ucznia i dopasowania całej procedury.